Angielski i jego wariacje - jeden język, wiele odmian

Ile ludzi mówi w języku angielskim?

Język angielski jest najczęściej używanym językiem na świecie, dlatego stał się “lingua franca” współczesności dla międzynarodowego biznesu, nauki, rozrywki, czy też polityki.

Ponieważ jest on używany w bardzo różnych częściach świata, język angielski uległ wpływom społecznym, kulturowym i politycznym, w wyniku czego angielski stał się językiem z mnóstwem lokalnych wariantów.

Pomimo faktu, że angielski jest językiem urzędowym w ponad 60 krajach na całym świecie, istnieje tylko 6 krajów (UK, USA, Canada, Australia, Nowa Zelandia, Irlandia), w których jest on używany jako język ojczysty przez większość populacji.

Język angielski jest używany przez ok. 375 mln - 400  mln ludzi jako język pierwszy (L1) oraz przez ok. 1.1 mld ludzi jako język drugi (L2), ponadto język angielski jest używany przez ok. 1.5 mld - 2 mld ludzi na świecie.

Na naszej planecie istnieje wiele odmian języka angielskiego. Najstarszą jest odmiana brytyjska “British English,” (BrE) używana w Wielkiej Brytanii (ok. 60 mln użytkowników). Odmianą języka angielskiego z największą liczbą rodzimych użytkowników jest amerykański angielski "American English” (AmE) (ok. 225 mln użytkowników).

Inne główne odmiany języka angielskiego jakie możemy wyróżnić to: angielski kanadyjski, angielski australijski, angielski nowozelandzki, angielski południowoafrykański i angielski indyjski. Niektórzy lingwiści uznają również inną klasyfikację odmiany języka angielskiego znaną jako angielski światowy “World English.”

_____________________  

Wszystkie odmiany języka angielskiego mają te same podstawowe założenia językowe, aczkolwiek niektóre słowa, zwroty, wyrażenia, czy konstrukcje językowe mogą się różnić.

Różnice między brytyjskim angielskim (BrE) i amerykańskim angielskim (AmE).

Te dwie formy różnią się od siebie pod względem konwencji pisowni, znaczenia słów i reguł gramatycznych. Natomiast główną różnicą między brytyjskim angielskim a amerykańskim angielskim jest ich wymowa. Pomimo faktu istnienia wielu dialektów i akcentów w angielskim brytyjskim i angielskim amerykańskim można przyjąć ustandaryzowaną wymowę brytyjskiego angielskiego tzw. “Received Pronunciation (RP),” oraz amerykańskiego angielskiego tzw. “General American English (GA).”

Na przykład:

BrE: queue AmE: line  - kolejka

BrE: lorry AmE: truck - ciężarówka 

BrE: torch  AmE: flashlight  - latarka

BrE: lift  AmE: elevator  - winda

BrE: flat  AmE: apartment  - mieszkanie

BrE: I learnt ten new English words yesterday. 

AmE: I learned ten new English words yesterday.  

- Nauczyłam / Nauczyłem się wczoraj dziesięciu nowych angielskich słów.

BrE: I have got a car.  

AmE: I have a car. 

- Mam samochód.

Kanadyjski Angielski (CanE / CE)

Język angielski kanadyjski (na ogół) brzmi tak samo jak angielski amerykański. Natomiast w pisowni jest on “mieszanką” angielskiego brytyjskiego (ze względu na historię) oraz angielskiego amerykańskiego (ze względu na “bliskość” geograficzną) z wieloma “kanadianizmami.”

Australijski Angielski (AusE / AuE) i Nowozelandzki Angielski (NZE)

Angielski używany w Australii i Nowej Zelandii bardzo różni się od innych form angielskiego ze względu na akcent i wiele kolokwializmów. Aczkolwiek, standardowa forma pisemna tych odmian angielskiego w dużej mierze przypomina angielski brytyjski.

_____________________

Odmiany języka angielskiego można dalej podzielić na dialekty, np.: “Anglo-Cornish” lub “Scottish English” w Wielkiej Brytanii; “Gallah” lub “Gulf Southern” w Stanach Zjednoczonych. Niezależnie od odmiany lub dialektu, użytkownicy języka angielskiego na całym świecie mogą komunikować się ze sobą, z jedynie sporadycznymi lukami w zrozumieniu.